ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ AQUARELLA
1. “Η ζωή είναι υπέροχη!”
Τα παιδιά ανακαλύπτουν κάτι καινούργιο, κάθε μέρα. Μέσα από την αθώα παιδική ματιά τους φαντάζουν την κάθε στιγμή ως μία ευκαιρία για νέα περιπέτεια. Ακόμη και η διαδρομή για το σχολείο τους μπορεί να τους δημιουργεί τόσο έντονα συναισθήματα και εξάπτει την φαντασία τους που δημιουργούν νέες εικόνες στο μυαλό τους. Αυτό διαφαίνεται άμεσα από την ζωγραφική τους. Με το πιο απλό θέμα δημιουργούν ξεχωριστά έργα, αναγνωρίζοντας την γοητεία των πιο απλών πραγμάτων.
2. “Μπορώ και θα το κάνω!”
Τα παιδιά δεν εγκαταλείπουν ποτέ την προσπάθεια. Το πείσμα τους, τις περισσότερες φορές, καταλήγει σε καλό. Ακόμη και στην περίπτωση που δεν τους αρέσει κάτι απλά το προσπερνούν και προσπαθούν να δράσουν όπως εκείνα επιθυμούν. Η επιμονή τους λειτουργεί κατά περιστάσεις ως προσπάθεια να περάσουν όμορφα και να συναντήσουν όλη την ομορφιά που κρύβει η κάθε τους εμπειρία.
3. “Αποτυχία, τι είναι αυτό;”
Ο όρος της εκλείπει. Τα παιδιά δεν θα αρνηθούν σε τίποτα, επειδή φοβούνται πως δεν θα τα καταφέρουν. Δεν παίρνουν καν υπόψιν τους αυτό το ενδεχόμενο. Σε κάθε δυσκολία απαντούν με περισσότερη προσπάθεια. Τα λάθη δεν είναι τίποτα άλλο παρά απλές δοκιμασίες. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η φράση “το πάθημα που έγινε μάθημα”.
4. “Αυτό θέλω, αυτό θα κάνω!”
Άξονας των πράξεων και των λεγομένων ενός παιδιού είναι ο αυθορμητισμός. Δεν θα αναλωθεί ποτέ στο να τα προσχεδιάσει. Είναι χείμαρρος και δεν νοιάζεται πολύ για τις συνέπειες, ούτε για το πως φαίνεται μία πράξη τους. Για παράδειγμα, δεν θα στεναχωρεθούν ποτέ αν η ζωγραφιά τους δεν μοιάζει με αυτό που ήθελαν να φτιάξουν -ένα αυτοκινητάκι ή ένα κοριτσάκι – όπως ήταν η αρχική πρόθεση.
5. “Πότε θύμωσα; Εγώ;”
Αχ, παιδιά... Την μια στιγμή θυμώνουν και την επόμενη το έχουν ήδη ξεχάσει. Συγχωρούν και ξεχνούν τόσο εύκολα. Έχουν ανοιχτή καρδιά και ανοιχτό μυαλό. Για ένα παιδί ο θυμός δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Τι έχουν να κερδίσουν άλλωστε; Αυτός ανήκει κάπου αλλού, δεν κατοικεί μέσα τους, το μόνο που επιθυμούν είναι να περνούν καλά και να μαθαίνουν.
6. “Ονειρεύομαι να μαζέψω όλα τα αστέρια σε ένα δα μπουκαλάκι”
Πόσες ήταν οι φορές που χαμογελάσαμε με ένα παιδί που όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει αστροναύτης; Αυτό συμβαίνει γιατί οι μικροί μας φίλοι δεν περιορίζουν τους εαυτούς τους. Μπορούν να τρέξουν όσο τους επιτρέπει η φαντασία τους, κι αυτό, ναι, βρίσκεται πολύ, πολύ μακριά.
7. “Θα σου πω, ό,τι νιώθω!”
Τα παιδιά δεν ντρέπονται για αυτό που αισθάνονται. Μία αυθόρμητη αγκαλιά, ένα φιλί, μια ζωγραφισμένη καρδιά κι όλες οι εκφράσεις αγάπης δεν είναι ποτέ αρκετές. Βέβαια, δεν είναι λίγες οι φορές που εκφράζεται και η λύπη, ή η δυσανασχέτηση. Στην τελική, δεν καταπιέζουν τα συναισθήματά τους. Ίσως, είναι κάτι ανύπαρκτο στον (ακαταλαβίστικο για τα παιδιά) “ενήλικο κόσμο”.
Πάντως, το σημαντικό είναι πως ό,τι κι αν συμβεί το παιδί κρατά μόνο τα όμορφα να το συντροφεύουν και προχωρά μπροστά. Είναι ο θησαυρός, η πηγή έμπνευσης και η ελπίδα μας. Τα μαθήματα αμέτρητα και αρχές πάντα οι ίδιες, Ελευθερία, Επικοινωνία, Αποδοχή. Άλλωστε “μόνο τα παιδιά ξέρουν αυτό που ψάχνουν.”(Antoin de Saint-Exupery, 1900 – 1940, Γάλλος συγγραφέας)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου